Rodzaje szkieł korekcyjnych

Wynalezienie przez Gutenberga po koniec XV w. maszyny drukarskiej było niewątpliwym sukcesem, jednak zupełnie niechcący przyczyniło się do rozwoju wad wzroku. Od połowy XX w. wady wzroku zaczęły się u ludzi rozprzestrzeniać jeszcze bardziej za sprawą rozwoju telewizji. Aktualnie, w wyniku komputeryzacji i oddziaływania promieniowania monitorów komputerowych, stan zdrowia oczu ludzi pogarsza się w zastraszającym tempie. Połowa Polaków ma kłopoty ze wzrokiem, a ponad 10 mln mieszkańców naszego kraju nosi okulary korekcyjne.

Podstawowe wady wzroku związane z refrakcją oka, czyli załamywaniem się promieni świetlnych przechodzących przez układ optyczny oka, to krótkowzroczność, nadwzroczność i niezborność wzrokowa (astygmatyzm). Te wady wzroku leczy się przy użyciu soczewek korekcyjnych.

Soczewki okularowe dzieli się według różnych kryteriów. Ze względu na geometrię wyróżnia się:

• soczewki rozpraszające – ujemne, tzw. „minusy”, służące do korekcji krótkowzroczności,
• soczewki skupiające – dodatnie, tzw. minusy, przeznaczone do korekcji nadwzroczności.

Ze względu na materiał, z jakiego są wykonane, wyróżniamy:

• soczewki mineralne – tradycyjne, wykonane ze szkła,
• soczewki organiczne – wykonane z tworzywa sztucznego – plastiku,
• soczewki z poliwęglanu – lekkie cienkie, o bardzo dużej wytrzymałości mechanicznej, odporne na uszkodzenia.

Soczewki mineralne są grubsze i cięższe od organicznych, co ma znaczenie w przypadku doboru szkieł o dużej mocy. Soczewki mineralne w takiej sytuacji nie zawsze mogą być założone do wybranej oprawki okularów. Trzeba też pamiętać, że bardziej obciążają nos i mogą ulec stłuczeniu. Soczewki organiczne są bardziej odporne na zniszczenie.

Ze względu na konstrukcję wyróżnia się:
– soczewki sferyczne – stosowane najdłużej w optyce okularowej, powodują powiększenie (soczewki dodatnie) i pomniejszenie (soczewki ujemne) oczu oraz zniekształcenie i rozmycie obrazu przy krawędziach soczewki,
– soczewki asferyczne – są cieńsze od soczewek sferycznych, minimalizują zniekształcenia obrazu przy krawędziach soczewki i nie powodują wizualnego powiększenia lub pomniejszenia oka.

Ze względu na budowę wyróżnia się :

• soczewki jednoogniskowe – przeznaczone do korekcji jednej wady wzroku (krótkowzroczności – soczewki ujemne lub nadwzroczności – soczewki dodatnie),
• soczewki dwuogniskowe – stosowane równocześnie, w jednej parze okularów, do korekcji dali (w górnej części okularów) oraz do korekcji bliży (w dolnej części okularów); górna i dolna część okularów są widocznie oddzielone od siebie,
• soczewki progresywne – soczewki alternatywne dla soczewek dwuogniskowych, umożliwiające jednoczesną korekcję dali, bliży i odległości pośrednich; mają tzw. płynną ogniskową, która sprawia, że oko widzi w nich równie dobrze na dużą odległość, jak i na małą, a jednocześnie wyglądają jak soczewki jednoogniskowe – nie mają wyraźnego oddzielenia części górnej do dali i części dolnej do bliży.